Eergisteren hebben we het Abel Tasman National Park bezocht. We hebben een watertaxi geboekt die ons na een “rit” van ongeveer 2 uur afzette op het strand van Bark Bay. Onderweg hebben Split Apple Rock gezien, heel veel vogels en een aantal zeehonden. Vanuit Bark Bay zijn we in een wandeling van ongeveer 2,5 uur naar Torrent Bay gelopen. Zoals je op de foto’s kunt zien voornamelijk door de bossen, met regelmatig een leuk doorkijkje naar een baai. Dennis liep elke keer vooruit. Ilse is vooral met mama en de grote rugzak met jassen (want er werd regen voorspeld), proviand en water voor onderweg meegelopen en papa had de draagrugzak met Laura. Laura heeft ook nog eens lekker geslapen onderweg. Op de terugweg op de boot is Ilse in slaap gevallen. Terug op de camping waren ze echter helemaal hersteld en hebben ze nog een uurtje in het zwembad gespeeld alvorens we de stad introkken voor wat inkopen en het diner. Al met al een lange dag voor ze en ‘s avonds zijn ze dan ook vroeg gaan slapen. De meisjes in hun nieuwe Dora slaapzak. ‘s Nachts wordt het nu toch wel kouder en de fleece slaapzakjes met deken eroverheen voldoen niet meer. Gedurende de nacht heeft de tent weer een flinke regenbui te verduren gehad. We hebben maar besloten een derde nacht op de camping te blijven staan. ‘s Ochtends regende het nl. nog steeds en de tent nat inpakken zagen we niet zo zitten.
Gisteren zijn we met de auto richting Takaka gereden, een hele mooie weg door een bergpartij, echter hoe hoger we kwamen hoe mistiger het werd en ons uitzicht was al gauw niets meer dan witte wolken. Echter eenmaal weer beneden was het weer opgeklaard en zijn we gaan lunchen bij Anatoki Salmon (een attractie die ons werd aangeraden door leidster Anne op de BSO bij Dennis) Anne, ze hebben inderdaad verrukkelijke zalm en je krijgt de groeten van Josefine! Omdat we besloten hadden het een dagje rustig aan te doen, waren we rond een uurtje of 3 terug op de camping, alwaar de kinderen weer konden zwemmen. Wij hebben ondertussen de auto even opnieuw ingeruimd. Dit doen we ongeveer eens in de 3 dagen en vooral als we iets langer op een camping staan. Veel dingen gaan dan in en uit de auto en belanden dan niet meer in de juiste tassen. De kinderen zijn nu lekker aan het spelen met hun happy meal skateboard van de KFC en wij wachten totdat er een BBQ’s in de keuken vrij is. Het is weekend en het is relatief druk op de camping. Veel mensen uit NZ en een groep Nederlanders die in een camperkaravaan door NZ trekken.
Zometeen pakken we onze tent op (hij is niet eens nat vanochtend) en gaan we richting Westport aan de Westkust. Volgens de weerberichten is het kouder naar het zuiden toe en onze elektronica is allemaal leeg. We gaan dus proberen een cabin te regelen om alles weer op te laden. We zijn nu de laptop in de keuken aan het opladen. Niet heel relaxed tikken als iedereen over je verlengsnoer moet stappen. Echter het lijkt de normaalste zaak van de wereld want niemand stoort zich hieraan. of toch in ieder geval niet hardop :-).

Well being van Dennis, Ilse en Laura
In de comments krijgen we verschillende vragen van mensen over hoe het gaat met de kinderen en of we al veel dieren hebben gezien. Dieren (behalve boerderijdieren en eenden) hebben we nog niet heel veel gezien. Nieuw-Zeeland heeft vooral veel vogels en zoals al eerder gemeld hebben we vanaf de boot in Abel Tasman NP zeehonden gezien. De vogels die we gezien hebben zijn niet echt felgekleurd dus het verweggevoel qua vogels is er nog niet.
Dennis lijkt zijn draai nu echt te hebben gevonden, de eerste tijd heeft hij in de auto veel op zijn Nintendo gespeeld en moest deze ook elke keer opgeladen zijn. Echter sinds een paar dagen laat hij de Nintendo steeds vaker links liggen. We hadden 3 dikke pillen uit de Fantasia serie van Geronimo Stilton meegenomen. De derde is al bijna uit… We hebben hem dan ook verteld dat hij de boeken een tweede keer en waarschijnlijk wel derde keer moet lezen. Nederlandse kinderboeken liggen hier nl. niet in de schappen van de winkels. Huiswerk maken doen we ook regelmatig. Echter ik moet zeggen dat dit in de tent wel moeilijker te organiseren is dan in een cabin en Dennis weet feilloos wanneer het zaterdag of zondag is en is er zelfs van op de hoogte dat het voorjaarsvakantie is. De motivatie is af en toe moeilijk te vinden. Desalniettemin gaat wat hij moet doen goed. We zullen de juffen eens mailen bij welke taak de klas is. Dennis vind zijn draai dus steeds beter, alhoewel hij nog steeds geen fan is van loslopende eenden (of welk ander loslopend dier dan ook).
Met Ilse gaat het ook goed. Vandaag is ze echter op een bij of wesp gestapt en had ze een pijnlijke voet. Gelukkig liep ze na een uurtje alweer en springt ze op het springkussen alsof er niets aan de hand is. Ilse heeft het heel veel over haar toekomstige verjaardagsfeestje dat elke keer ergens anders plaatsvindt. Ook groep geel komt heel vaak ter sprake. Huiswerk maken gaat iets ongestructureerder dan bij Dennis. We hebben wel wat dingen mee, maar het is moeilijk een afgebakende taak te vinden. Het liefst plakt ze de letters in haar plakboek of doet ze sommetjes met een meegebracht Winnie de Poeh rekenspel. Ilse vindt het ook erg leuk om samen met Dennis op de Nintendo te spelen op de achterbank. En vandaag tijdens het koken hebben ze zich alledrie heel erg vermaakt op het grote jumping pillow samen met NZ-kinderen. Ze kwamen steeds vragen aan ons hoe je iets in het Engels zegt. Met zijn drietjes maken ze snel contact met de andere kinderen op de camping. Vaak is dit wel in het weekend omdat de kinderen in NZ door de week natuurlijk gewoon naar school gaan.
Laura ontpopt zich als een echte ballerina en kan zich uitstekend vermaken met dansen met haar eigen schaduw in de zon. Ook blijkt ze een enorme dierenvriend. Ze wil alle dieren aanraken en hond Joep op Anatoki Salmon is ook erg vaak door haar geaaid. Ook wil ze eendjes aaien en voeren en de eenden hier maken daar dankbaar gebruik van en komen het brood uit haar handen eten. In tegenstelling tot Dennis deinst ze hier niet voor terug.