Lake Waikemoana en Napier

Na de lunch in Murupara zijn we vertrokken via een erg mooie, maar onverharde slingerweg door de bergen naar een camping in Te Urewera National Park, een fully serviced DOC site waar GJ zijn zinnen op had gezet. Toen we bij de camping aankwamen, bleek deze op het eerste gezicht niet helemaal aan onze eisen te voldoen, maar ja, het was al laat in de middag en we hadden de plek al betaald en veel keuze in de omgeving was er niet. Uiteindelijk hebben we de tent opgezet dichtbij het meer op een veldje met veel eendenpoep (en bijbehorende strontvliegen…). De twee dagen die we in gedachten hadden waren bij deze gereduceerd tot 1 dag. Bij het koken in de keuken die verbazingwekkend goed uitgerust was, kwamen we een aantal Kiwi’s tegen met een zoontje van 8 en de kinderen hebben tikkertje gespeeld (en natuurlijk ook met de Nintendo). Uiteindelijk was het toch een gezellige avond in de keuken.
De volgende ochtend hebben we een tweetal korte wandelingen gemaakt. Bij elkaar hebben we toch ongeveer 2 uur gelopen zonder draagrugzak en Laura heeft bijna de hele weg meegewandeld. Daarna de tent afgebroken en als beloning een ijsje gekocht. Snel in de auto op weg naar Napier, want daar wilden we een cabin of motel o.i.d pakken. Echter onderweg kwamen we er met behulp van de Lonely Planet achter dat het Art Deco week in Napier was. Ons bange vermoeden werd waar en er was geen cabin of motel meer te vinden in Napier (na een aantal telefoontjes hebben we het maar opgegeven). We zijn op een camping gaan staan even boven de stad. De duurste, drukste en krapste camping tot nu toe. En natuurlijk kwamen we in het toiletgebouw en in de keuken veel Nederlanders tegen (weliswaar mensen die geëmigreerd zijn naar NZ). We zijn ook nog even Napier in geweest en daar hadden ze veel werk gemaakt van de Art Deco week. Bijna iedereen (behalve de onwetende toeristen) liep in jaren dertig kledij, er reden gigantisch veel auto’s rond uit de jaren dertig, zelfs een vliegshow met jaren dertig vliegtuigen. Dennis, Ilse en Laura hebben lekker op het kiezelstrand gespeeld en teruglopend naar de auto zijn ze op zoek gegaan naar een echte BRUM auto. (Jullie weten wel, het gele autootje uit de kinderserie Brum). We hebben een blauwe gevonden.
Vandaag (zondag) zijn we ‘s ochtends naar het National Aquarium van New Zealand in Napier geweest. Via Taupo en Turangi en Lake Taupo en de desert highway zijn we nu beland in een motelletje aan de State Highway 1. De Desert Highway moet een weg zijn met fantastische uitzichten op o.a. “Mount Doom”, maar je raadt het al, bij ons gooide de mist en de regen roet in het eten zodat we alleen de onderkant van de berg hebben gezien…

Naar Te Urewera

Even een korte post vanuit Murupara, waar we onderweg naar Te Urewera national park doorheen komen. We hebben hier zojuist geluncht in een tentje met een open keuken. Daarmee bedoel ik in dit geval dat er de hele tijd dat we er zaten mensen de keuken binnen liepen, iets te eten pakten en weer naar buiten liepen. Het eten was er wel goed en het was er ook reuze gezellig!
We gaan in Te Urewera park op een DOC camping bij Lake Waikaremoana staan, dus als jullie de komende dagen niets van ons horen, weet je wat er aan de hand is. Daarna hebben we vast weer een hoop mooie foto’s met veel groen! Eerst moeten we echter nog zo’n 80 km over een gravelweg rijden, altijd een beetje spannend, maar naar verluidt wel een erg mooie route.

Rotorua

Hierbij een kort bericht uit Rotorua, waar het zelfs in de McDonalds naar zwavel stinkt. Gisteren zijn we in één keer van Paihia naar Rotorua gereden en dat is een takke-eind, kijk maar op de kaart! Voordeel was wel dat we vanochtend live konden zien hoe de Lady Knox geyser in Wai-O-Tapu om stipt 10:15 tot leven werd gewekt door er een paar stukken zeep in te gooien. Daarna hebben we de rest van het “thermal wonderland” bekeken. Tip voor de mensen die dit mooi vinden: ga naar Yellowstone. Niet om NZ af te zeiken, maar daar valt gewoon veel meer te beleven op dit vlak, waaronder meerdere geisers die zonder enige hulp op vaste tijdstippen uitbarsten.
Dennis was onze gids en hij kweet zich met verve van die taak. Met de kaart in de hand leidde hij ons over alle paden en bij elk van de 25 bezienswaardigheden las hij de bijbehorende tekst op. Deze tekst was in het Nederlands, wat ons in eerste instantie verbaasde, maar die verbazing was voorbij toen we ons onder het publiek hadden begeven. Als je de zwavellucht wegdacht, was het net of je in de Beekse Bergen liep: heel veel (bejaarde) Nederlanders, met hier en daar een buitenlander, waaronder soms zelfs een Kiwi. Ook de namen van de attracties waren vertaald, zodat we langs het schilderspalet, de inktpot van de duivel (Dennis: ik weet niet van welke duivel) en de krater van de hel (Dennis: volgens mij vonden ze dat gewoon een Coole Naam) werden geleid.
De foto’s staan er nu ook bij!

We kamperen weer!

De afgelopen nachten hebben we weer kunnen kamperen. Dat kwam goed uit want we hadden met GJ’s ouders (Bert en Ella), die inmiddels ook in Nieuw-Zeeland zijn aangekomen, afgesproken op een camping bij Paihia. Wij waren en pas vrij laat, wegens de lange wandelingen in Waipoua Forest die Dennis al heeft beschreven 😉 . Het weer bleef dit keer echter prima, dus de tent kon weer worden opgezet en de kinderen konden lekker het zwembad in.
De volgende dag was het tijd voor de familiefoto, waarna we gezamenlijk eerst zijn gaan lunchen in Paihia en vervolgens de ferry naar Russell hebben gepakt. Na een korte wandeling en enkele uitgebreide ijs cq. koffiepauzes was het weer tijd om terug naar de camping te keren voor de BBQ (met o.a. Nieuw-Zeelands lamsvlees, erg lekker!). Al met al was het dus een prima rustdag, zodat we er vandaag weer vol tegenaan kunnen. Dat zal ook moeten, want we willen een heel eind richting Rotorua komen.
Bert en Ella gaan vandaag een rondje maken over het bovenste stuk van het Noordereiland en dan via Waipoua forest weer langzaam naar beneden. Ze leken al aardig hersteld van de lange vliegreis. De laptop wilde nog niet helemaal werken (probleem met Wireless ontvangst), dus het is niet zeker dat ze op korte termijn email kunnen versturen, maar ze gaan het zeker proberen!