We zitten momenteel in Noosaville. Nog 3 nachten te gaan en dan stappen we al weer op het vliegtuig naar Seoul, waar we nog een overnachting hebben voor we verder vliegen naar Amsterdam. De teller op de onze website is onverbiddelijk: nog 4 dagen en 4 uur en dan zijn we weer terug.
De afgelopen 10 dagen hebben we niets gepost. Dat was niet onze intentie maar het internet wilde niet meewerken en eerlijk gezegd hadden waren de avonden ook erg druk met reisvoorbereidingen en gezelligheid. Wat het Internet betreft: we hadden deze reis na wat prijsvergelijkingen een data abonnement bij Vodafone gekocht. Wijs geworden door onze ervaringen op de vorige reis hebben we in de winkel onze reisplannen uitgelegd, waarop ons verzekerd werd dat we overal goede dekking zouden hebben. NOT! Het begon al in Mission Beach, geen Vodafone wel de andere aanbieder Telstra en zo ook in Daintree (maar daar was alleen satellietinternet, hier wel tegoed gekocht maar volledig opgebruikt aan het verder plannen van onze reis). In het stadje Cooktown wel Vodafone, op de camping weer niet. Vanaf Cairns wel weer Vodafone, maar juist in Mackay weer niet, net als in Agnes Water. En nu in Noosa gelukkig weer wel. Dit was gelijk in een notendop ons reisschema van de afgelopen 10 dagen. Af en toe hebben onze Facebook vrienden nog wel wat kunnen lezen. Nu zitten we in een leuk appartement in Noosa (hetzelfde resort als 4 jaar geleden) en hebben we even de gelegenheid om uitgebreid te posten.
Na ons vertrek uit Mission Beach zijn we naar Daintree National Park gereden. Hier hadden we vier jaar gelden ook al een paar dagtochtjes naar gemaakt, maar nog nooit overnacht. Nu hadden we twee nachtjes geboekt in een 5-bed dorm van het YHA hostel helemaal bovenin Daintree NP. We zaten met 4 dorms bij elkaar in een soort keet en naast onze keet waren er nog een stuk of 15, allemaal aan een langgerekt pad en omgeven door het regenwoud. Dit is wel de meest basic overnachtingsgelegenheid die we tot nu toe hebben gezien, maar een kniesoor die daarop let op deze bijzondere en indrukwekkende plek. Onze dorm bestond letterlijk uit 2 stapelbedden en een enkel bed in een kamer met een peertje aan het plafond. Wel met beddengoed maar dat was het. De eerste avond werden de andere dorms bezet door een twee Frans-Australische families waarvan één familie al veel gereisd had in heel Australië en we heel wat verhalen hebben kunnen uitwisselen. Daarnaast was er aan het eind van het pad een erg sfeervol restaurant op kruipafstand van het strand. Om het af te maken was er ook nog een prima zwembad aanwezig.
Gebaseerd op de tips van onze buren zijn we de volgende dag de swimming hole bij Emmagen Creek gaan bezoeken, niet heel ver van onze hostel en aan het begin van de beroemde/beruchte Bloomfieldtrack, die we overigens niet met onze lichte 4wd (een Mitsubishi Outlander) mogen rijden van de autoverhuurder. Volgens de Fransen onterecht, want de track was de laatste paar jaar erg opgewaardeerd en er zat nog maar één (eenvoudige) creek crossing in aan het begin, bij de plek waar het pad naar de swimming hole begon. Later kwamen we er nog achter dat de hele track nu voor de helft is geasfalteerd en het onverharde deel nog maar 35-40 km was. Verder hebben we die dag nog geluncht in een ander resort, gezwommen in ons eigen “resort” en gewandeld over het strand. In vergelijking met 4 jaar gelden is in onze beleving het aantal lunchgelegenheden, overnachtingmogelijkheden, resorts en toeristisch vermaak zeker verdubbeld en we houden ons hart vast als we bedenken hoe het er hier over 10 jaar uitziet en wat er dan nog over is van het mooie ongerepte regenwoud. Sowieso lijkt de Bloomfield track nu al een (Australische) snelweg qua verkeersdrukte, iets waar onze buren in de dorm ook al over klaagden.
Na 2 nachtjes in onze 5-bed dorm zijn we verder getrokken naar Cooktown. Helaas mochten we dus niet over de Bloomfield track met onze auto en daarom moesten we ongeveer 350 km omrijden over een mooie maar op den duur wel behoorlijk saaie weg. We wilden 2 nachtjes gaan kamperen bij roadhouse Lions Den op 30 km te zuiden van Cooktown en aan het einde van de Bloomfield track. Daar aangekomen vonden we een heel mooi plekje, maar niet iets om twee nachten te gaan staan en de campingfaciliteiten waren op z’n zachtst gezegd niet briljant. Wat modderige plekken en geen goede powered sites. De mooie unpowered sites waren ook al bezet. Maar niet getreurd want tegen 2x de campingprijs konden we ook een safaritent boeken met echte bedden en een koelkast, broodrooster en waterkoker. Helaas was deze maar voor 1 nacht beschikbaar, maar we hebben heerlijk geslapen en we hoefden de tent niet op te zetten en af te breken. De Lions Den serveerde overigens ook heerlijke pizza’s, vis en steak. Omdat we nu maar 1 nachtje in de buurt van Cooktown waren moesten we keuzes maken. ‘s Middags hebben we dit stadje dus nog even snel bezocht. Het is met met zo’n 23oo inwoners niet heel groot en het interessante gedeelte is nog kleiner, een straat met mooie oude gebouwen, een botanische tuin en een hele mooie baai. Daarnaast zijn er in de buurt nog een aantal watervallen. Hiervan hebben we er eentje bezocht. De lag aan het verharde gedeelte van de Bloomfield track en was zeer de moeite waard. Even klauteren over een paar flinke keien maar dan had je ook een mooi uitzicht.
Daarna weer een lunch in de Lions Den en wederom 350 km terugrijden, ditmaal naar Cairns. Hier hadden we een nachtje in een backpacker resort geboekt. We hadden wederom een dormachtige kamer, nu met een tweepersoonsbed en twee stapelbedden en veel beter toegerust. Voor een prijs die nauwelijks hoger was dan bij een camping maar wel midden in de stad lag (en bovendien met ontbijt inclusief 😉 ). We kenden dit resort al van 4 jaar geleden en het was eigenlijk nauwelijks veranderd. Uiteindelijk hebben we van ons verblijf hier 2 nachtjes gemaakt. Dit stelde ons in staat om Cairns opnieuw te verkennen. Dat hebben we de eerste avond en ochtend gedaan en vervolgens zijn we ‘s middags bij de kunstmatige lagoon gaan zitten. De meiden hebben weer lekker gezwommen. Dennis las liever zijn Engelse boek. In Cairns zagen we ook voor het eerst weer (hordes) Nederlandse toeristen. De hele reis waren we er nog weinig tegengekomen.
Na Cairns moesten we toch echt onze weg naar beneden weer vervolgen. Nog zeker 1700 km te gaan. We hadden besloten dat we in ieder geval nog wel een paar nachtjes wilden kamperen. Dit zijn twee nachtjes bij Agnes Water / Town of 1770 geworden. Via een nachtje Mackay in een zeer ruim motel met tot nu toe de beste bedden die we gehad hebben in motels/hostels, zijn we op Captain Cook Holiday Village beland. Hier hadden we een powered grassy site gereserveerd voor onze tent. Op de hele camping was weinig gras te bekennen dus we hebben maar genoegen genomen met een beetje gras en vooral veel zand. Maar hopen dat het niet te vochtig werd. In eerste instantie waren we niet helemaal blij maar toen we de volgende dag toevallig langs de andere campings in de buurt reden, kwamen we tot de conclusie dat we de beste camping in het gebied hadden. Niet heel erg hutje mutje en lekker in het bos. Ook hier hebben we weer lekker bij het strand gezeten, een beetje gewandeld en het plaatsje een beetje verkend. Dit was overigens niet zo groot, eigenlijk alleen een klein wijkje met één winkelcentrum. De nachten waren best wel koud maar we met genoeg lakentjes en dekentjes hebben we het warm weten te houden. De kids hadden lekker slaapzakken en die hebben we niet horen klagen.
Wetende dat we binnen een uurtje of 4 op onze volgende bestemming zouden zijn en we de tent niet meer gaan gebruiken hebben we rustig en secuur de tent ingepakt en zijn we vertrokken richting Noosa. Hier zitten we nu in een klein resort (Noosa Place resort) in een town house (huis met een verdieping). Vandaag hebben we lekker rustig aan gedaan en voor het laatst een surfstrandjes bezocht om te bodyboarden, want in Brisbane zal het daar waarschijnlijk niet van komen. Verder boodschappen gedaan voor een thuisdiner met lamsvlees voor ons en worstjes voor de kids. Ook het ontbijt voor de laatste dagen is nu ingeslagen en morgen gaan we op pad naar Brisbane voor onze laatste twee nachten in Australië van deze vakantie.
We hebben momenteel wel Internet, maar dat is verschrikkelijk traag en onbetrouwbaar. Voor nu dus geen foto’s.
Update: alsnog enkele foto’s toegevoegd
