We zijn inmiddels op de luchthaven van Brisbane aangekomen en zitten zelfs al in het vliegtuig, na het afronden van de nodige formaliteiten. Om een lang verhaal kort te maken: we hebben alle bagage mee, ondanks 25 kilo overgewicht (de bagage, niet ik).
De kinderen beginnen net wakker te worden, nadat we ze al om 5 uur uit hun bedje hebben gehaald. Laura was het meest ontevreden, maar gelukkig lijkt het interieur van het vliegtuig een rustgevende werking op haar te hebben. Dennis en Ilse hebben inmiddels afgesproken wie er wanneer bij het raampje mag en zijn weer grote vrienden. Tot over een uur of 36!

Gert-Jan: Daar zitten we dan op de laatste avond in ons appartement in Brisbane. De tassen zijn ingepakt en staan deels al in de auto. De lawaaiige vaatwasser draait met de laatste afwas van onze laatste avondmaaltijd hier, de kinderen zijn naar bed na de hele dag ontzettend druk te zijn geweest (ze voelden overduidelijk de spanning van het vertrek) en wij schrijven (voorlopig?) onze laatste post vanuit Australië.

De comments op de vorige post hakten er al hard in bij mij. Als anderen gaan zeggen dat ze blij zijn dat je bijna terug bent, besef je zelf ook ineens dat onze reis er zo goed als opzit. Je zou denken dat ik na vier maanden wel klaar ben om naar huis te gaan, maar niets is minder waar. Het is niet dat ik geen zin heb om weer aan het werk te gaan; daar kijk ik eigenlijk best wel weer naar uit. Het is ook niet dat ik er niet op zit te wachten om alle familie, vrienden, bekenden en collega’s weer te zien; die heb ik de afgelopen maanden bij vlagen behoorlijk gemist. Het zou alleen leuker zijn (ook voor hen 🙂 ) als zij hiernaartoe kwamen! Het gras is niet niet persé groener dan in Nederland, of in ieder geval niet over de hele linie. Sterker nog, als je hier drie maanden bent zie je behoorlijk wat dorre plekken in het Australische grasveld. Toch zou ik hier graag blijven omdat het gras hier gewoon wat lekkerder voelt, beter past bij mijn speelstijl of zo :-). Het grappige is dat ik dat gevoel pas weer helemaal terug heb (in 2006, toen we op Brisbane vlogen, had ik het ook al, maar dan vanaf de eerste dag) sinds we Rockhampton passeerden. Dit stuk van Australië heeft niet de mooiste landschappen, het beste weer of de zuiverste natuur, maar op de één of andere manier voel ik me hier, in Zuidoost-Queensland, het meeste thuis. Misschien toch eens kijken of ze hier in de buurt geen IT security consultant kunnen gebruiken…

Terug naar de realiteit: overmorgen komen we dus weer terug in Nederland en dat zal wel weer even wennen zijn. Ik weet natuurlijk nog niet waar we het meest van zullen schrikken, maar de drukte en de krappe opzet van zo’n beetje alles in Nederland zullen zeker in de top 3 staan. Wat ook wennen zal zijn:

• zelf je boodschappen moeten inpakken bij de supermarkt
• geen enorme vitrine met biefstukken meer aantreffen in de supermarkt
• rechts rijden (duh!)
• niet meer standaard in de winkel gevraagd worden hoe het met je gaat (als je antwoord geeft en vervolgens vraagt hoe het met die persoon gaat kan er soms een heel gesprek volgen).
• moeten zoeken naar een parkeerplaats (is ons de afgelopen 4 maanden misschien 3 keer overkomen).
• niet meer elke ochtend kijken of er nog reacties op de site zijn

Nu ik het toch over een top 3 heb, we hebben vanavond eens wat lijstjes gemaakt bij wijze van terugblik op onze reis. Misschien vinden jullie het leuk om ze te lezen.

Leukste wandelingen:
1. Waterfall circuit Mount Field NP, Tasmanië
2. Van het aquarium naar Woolloomooloo via The Rocks, Sydney
3. Abel Tasman NP, Zuidereiland NZ
4. Waipoua Kauri forest, Noordereiland NZ
5. Boardwalk bij Narooma, New South Wales

Eervolle vermeldingen: Mossman Gorge, Queensland en Cradle Mountain, Tasmanië

Leukste steden / dorpen:
1. Sydney
2. Broome
3. Port Douglas
4. Darwin
5. Cairns

Mooiste stranden:
1. Cable Beach, Broome
2. Lucky Bay, Esperance
3. Bondi Beach, Sydney

Eervolle vermeldingen: Glenalg, Adelaide, 4 Mile Beach, Port Douglas, Sandy Bay, Ningaloo en Manly Beach, Sydney.

Beste camping:
1. Bungalow Bay Koala Village, Magnetic Island
2. Nitmiluk Caravan Park, Katherine
3. Bay of Island Holiday Park, Paihia NZ

Eervolle vermeldingen: Adventure Whitsunday, Airlie Beach, Motueka Top10 Holiday Park, NZ en Coalmine Beach Holiday Park, Walpole.

Beste appartement / cabin:
1. Central Plaza Port Douglas
2. Waldorf appartments Woolloomooloo, Sydney
3. Bucklands Beach, Auckland

Eervolle vermeldingen: Noosa Place Resort, Coalmine Beach Holiday Park, Walpole

Leukste betaalde attractie:
1. Fantasea Reefworld, Great Barrier Reef
2. Glowworm Caves, Te Anau
3. Rainforest Habitat, Port Douglas

Eervolle vermeldingen: Sydney Aquarium, Port Arthur, Tasmanië en de Wave Lagoon, Darwin

Meest vervelende momenten:
1. Toen we kletsnat wakker werden omdat Laura, die tussen ons in lag, in bed had geplast.
2. Inchecken in de cabin in Georgetown (werkelijk alles daaraan was vies of versleten of beide).
3. Eigenlijk elke keer dat we de kampeerspullen moesten inpakken en vooral alles weer in de auto persen.

Tot slot nog een verslag van onze laatste dagen in Australië, voor dit jaar althans ;-):
Johanna: Afgelopen dinsdag zijn we van Noosa naar Brisbane gereden, met een korte tussenstop in Mooloolaba, waar we naar Underwaterworld zijn geweest. Dit is een verrassend leuk aquarium in een dorpje onderweg naar Brisbane. Toen we op de website keken, bleek dat we juist die dag voor minder dan de helft van de prijs naar binnen konden als we het geheime wachtwoord (Splashtacular Savings) zeiden bij de kassa :-). Ze hadden een haaientunnel en een zeehondenshow, heel veel mooi koraal en speelse otters. De kinderen vonden het heel leuk. Daarna zijn we naar ons appartement gereden in hartje Brisbane. Dankzij onze Copilot (navigatiesysteem) reden we er feilloos naar toe. In een 22 verdiepingen hoge appartemententoren zitten wij op de 7e verdieping in een redelijk royaal appartement. Woensdag zijn we langs de rivier en in het centrum gaan wandelen. Heel veel wolkenkrabbers en moderne gebouwen en hier en daar een oud gebouw. Dit zorgt voor hele aparte plaatjes. Vandaag hebben we alvast een proefritje naar het vliegveld gemaakt zodat we morgenochtend vroeg niet voor verrassingen komen te staan. Alles was zeer duidelijk aangegeven dus dat gaat wel lukken. De huurauto kunnen we gelukkig gewoon op het vliegveld vlakbij de vertrekhal inleveren. Verder zijn we nog even in Chinatown geweest. Veel Chinese, Vietnamese, Koreaanse, Japanse etc. winkels maar verder was het niet heel druk. In combinatie met het koude weer (15 graden) en de afwezigheid van een blauwe lucht was dit alles niet heel spectaculair. Teruggekomen in het appartement hebben we de laatste hand gelegd aan het inpakken. Alhoewel we veel hebben weggegooid, zitten we ruim over onze bagage-allowance. We hopen maar dat ze niet al te strikt zijn!

Hieronder de laatste foto’s:

Allereerst, op veler verzoek de vluchtgegevens voor onze terugreis. We verwachten natuurlijk een grote opkomst op Schiphol na onze afwezigheid van 4 maanden. Voor iedereen die zich geroepen voelt en we verwachten echt niet dat alle 92 volgers ons staan op te wachten…..
Onze vluchtgegevens voor aankomst op Schiphol zijn als volgt: we komen op zaterdag 11 juni aan met Korean Air KE 926. Deze vlucht komt uit Madrid en landt volgens het vluchtschema om 12.00 op Schiphol.

Na onze laatste bericht hebben we nog een rustig dagje gehad in Airlie Beach. Op vrijdagochtend hebben we de tent opgepakt en zijn we naar Rockhampton (ook wel Beef city) gereden, ongeveer 400 km zuidwaarts. Daar kwamen met schemering aan, maar gelukkig hadden we al een huisje op een camping geregeld. In de supermarkt hebben we natuurlijk een goede dikke biefstuk gekocht, die we ‘s avonds heerlijk medium rare hebben opgepeuzeld. De volgende ochtend waren we al weer vroeg op weg richting Noosa, maar eerst hebben we nog kort in Rockhampton rondgekeken. Ook deze stad is behoorlijk gegroeid sinds we hier in 2002 geweest zijn. Het zag er een stuk vriendelijker uit. In 2002 regende het namelijk heel hard.
Onderweg van Rockhampton naar Noosa kwamen we de Engelse vriendjes van de kinderen nog tegen. We hebben halverwege nog even een kopje koffie/thee/chocolademelk gedronken en afgesproken dat we morgen (= maandag) met z’n allen naar het strand gaan.
Via booking.com hebben we voor 3 nachten een appartement geregeld in Noosa. Alhoewel je een beschrijving en foto’s ziet op internet is het natuurlijk altijd even afwachten hoe het er daadwerkelijk uitziet. Ook dit keer zijn we blij verrast. Een heel mooi appartement met een zwembad voor de deur, een keuken met vaatwasser en wasmachine en 2 slaapkamers. Grappig detail is dat het een echt huisje is, met een verdieping en een trap.
Vandaag zijn we eindelijk onze langverwachte wandeling gaan doen. Jullie moeten weten dat we in 2002 en 2006 ook in Noosa zijn geweest en beide keren vanwege het regenachtige weer niet zijn gaan wandelen in Noosa National Park. Vandaag was het mooi weer en hebben we een gecombineerde wandeling gedaan van bij elkaar 7 km. Jullie begrijpen dat de kinderen daarna wel een ijsje verdienden. Ook GJ heeft een aardige prestatie geleverd, hij heeft Laura de hele weg in de rugzak gedragen. Tijdens de wandeling waren er voor Australische begrippen waren er erg veel mensen op de paden, we moesten zelfs zoeken naar een parkeerplaatsje. Verder viel het ons op dat er in het regenwoud weer heel andere bomen en struiken stonden dan de regenwouden in bv. Daintree NP bij Port Douglas.
De foto’s zijn er nu ook!

Johanna: Eergisteren zijn we dus naar het Great Barrier Reef geweest. De dag begon al vroeg, want om 5 voor 7 werden we door een bus bij de camping opgepikt. Deze bus bracht ons naar de haven, waar we inscheepten op een soort veerboot die ons naar een drijvend ponton, “Reefworld”, ging brengen. Eerst maakten we echter nog een tussenstop bij Hamilton, een van de Whitsunday eilanden, want deze boot bleek ook de veerdienst met dat eiland te onderhouden en we hadden dus nogal wat mensen aan boord die daar werken. We vroegen ons ook al af waarom sommige mensen zo netjes gekleed gingen :-). Het rif ligt hier niet zo dicht onder de kust, dus het was nog bijna 2 uur varen. Gelukkig waren we hierop voorbereid en hadden we de Nintendo’s voor de kids meegenomen. Het toeval wilde dat onze Engelse buren op de camping en hun kids (Byron, 10 en Tia, vandaag 7 geworden) ook meegingen en we hadden onderweg geen kind aan de kinderen. Reef World is een ponton met kamer waar je onder water kunt kijken, een semi-sub (een boot waarvan de wanden onderwater van glas zijn, zodat je opzij naar buiten kunt kijken), je kunt er duiken (tegen betaling) en snorkelen. Voor iedereen hadden ze spullen aan boord. Daar lagen we met zijn allen in het water bij het rif, pakken en vinnen aan en kijken maar. Kijken met snorkel was voor de meisjes heel lastig, maar in de oceaan met een zwemvest was helemaal geweldig. Dennis en Gert-Jan hebben een snorkelroute gedaan waarbij Dennis ook veel met zijn duikbril onder water heeft gekeken. De semi-sub was ook erg leuk. Deze legde een route af langs het rif en er kwamen heel veel mooi koraal, vissen en zelfs een schildpad voorbij. Na 3,5 uur doorgebracht te hebben op het ponton, moesten we weer terug en tegen de avond stapten we weer uit de bus bij onze camping na een zeer geslaagde maar vermoeiende dag.

Gert-Jan: Vooraf waren we een beetje sceptisch over dit uitje. We hadden nl. al veel mensen gesproken die niet bijzonder enthousiast waren over een trip naar het Great Barrier Reef. Dat was eigenlijk ook de reden dat we niet eerder zijn gegaan, b.v. vanuit Port Douglas of Cairns. Bij met name GJ bleef het echter toch een beetje knagen: drie keer naar Australië geweest, maar nog niet gesnorkeld bij het Great Barrier Reef, dat kan eigenlijk niet. Toen we hier op de camping een aanbieding zagen staan die er op neerkwam dan we alleen voor één volwassene en Dennis betaalden, was de beslissing dan ook snel genomen. Toch nog naar het rif!
De boottocht, waarover nogal wat mensen op Internet klaagden (lang, saai, iedereen zeeziek), viel ons al gelijk alles mee. Het eerste stuk vaar je tussen de Whitsunday eilanden door, waardoor er best wat te zien valt, we hadden rustig weer, dus niemand werd zeeziek en toen we aan boord kwamen stond het ontbijt al op ons te wachten. Er gingen uiteindelijk slechts zo’n 40 mensen met de boot naar het rif, terwijl de capaciteit van Reefworld zeker 150-200 man is, dus we hadden ruimte genoeg. Ook bij het rif waren de omstandigheden ideaal: een stralend blauwe lucht, dus veel licht op het koraal, geen regen de afgelopen dagen en bijna windstil, waardoor het zicht onderwater zo’n 20 meter was. De watertemperatuur was 24 graden, ook niet onaangenaam.
Over het snorkelen langs en over het rif kan ik kort zijn: dat was werkelijk fantastisch! De veelkleurigheid van het koraal kwam goed over en tussen en onder het koraal zwommen werkelijk tienduizenden vissen en visjes, van enkele centimeters tot een halve meter lang (onder het ponton zaten overigens nog wat grote exemplaren, van maximaal anderhalve meter). Na eerst met Dennis de boel te hebben verkend, heb ik zelf nog zeker anderhalf uur met stijgende verbazing boven en naast het rif gehangen en met drie(!) schildpadden mee gezwommen. Het was werkelijk een perfecte dag. Ik durf nu alleen nooit meer terug te gaan, want de kans dat we nog een keer zulke goede omstandigheden treffen is natuurlijk nul ;-). Als we toch nog een keer gaan, zou ik wel een onderwater camera regelen, want van al het moois dat we gezien hebben, is nu nagenoeg niets fatsoenlijk op de gevoelige plaat vastgelegd :-(.

Johanna: Gisteren zijn we even naar het dorp Airlie Beach geweest. In 2002 waren we hier ook al geweest en wij herinnerden ons alleen een straat met backpacker hostels, veel restaurantjes, kroegjes etc. Net als in Port Douglas is dit ook erg gegroeid en zijn er enorm veel resorts, campings en winkels bijgebouwd. ‘s Middags zijn we nog even naar de zwemlagoon bij de boulevard geweest. Dit is eigenlijk een gigantisch zwembad, vormgegeven als een baai, naast de boulevard en gratis toegankelijk. Het water was iets warmer dan op de camping maar niet warm genoeg om de hele middag te zwemmen. Gelukkig was er ook een speeltuin. De rest van de dag hebben de kinderen met hun Engelse vriendjes gespeeld.
Vandaag hebben we een wandeling gedaan in het Conway National Park, dit ligt vlakbij Airlie Beach. Echter deze was niet heel spectaculair en we waren met de lunch alweer op de camping. Op de camping hebben ze een minigolf baan en daar hebben we nog een rondje gespeeld. Dennis en papa voor het echie. Ilse en Laura al knikkerend onder begeleiding van mama.